Γιάννης Χαρούλης

Κανονικά τώρα είναι η σειρά του Σωκράτη Μάλαμα να κάνει την εμφάνισή του. Του τραγουδοποιού από τη Σαλονίκη που είναι από μόνος του ένα μεγάλο κεφάλαιο στο σύγχρονο ελληνικό τραγούδι. Αλλά επειδή δεν μ' αρέσουν οι σειρές σκέφτηκα να παρουσιάσω πρώτα τον πιτσιρικά από την Κρήτη. Γεννημένος στα Έξω Λακώνια, ένα χωριό του Λασιθίου, μέχρι τα 10 του χρόνια έκανε αυτό που κάνουν τα περισσότερα παιδιά στα χωριά της Κρήτης. Έβοσκε πρόβατα. Αλλά από πολύ μικρός έμαθε μαντολίνο και σιγά σιγά τον συνεπείρε η μουσική. "Ανακάλυψη" του Χρήστου Θηβαίου, ο οποίος τον αποκαλεί μικρό του αδερφό, ο μικρός Γιάννης μπήκε με το καιρό στα μονομάτια του ελληνικού τραγουδιού για να μας χαρίσει την εξαίσια φωνή του, τόσο σε κρητικά τραγούδια όσο και σε άλλου είδους ακούσματα, που πάντα όμως χαρακτηρίζονται ως εξαιρετικές ερμηνείες.
Τα δείγματα που σας παρουσιάζω είναι λίγα μπροστά στη μεγάλη γκάμα τραγουδιών που μπορεί να τραγουδήσει ο Γιάννης. Ακούστε τον σε τραγούδια της Κρήτης, στο Βοσκαρουδάκι του Μουντάκη, στη Θλιμμένη Χαραυγή των Φραγκιαδάκηδων (τα δύο αυτά τραγουδισμένα στη συναυλία που έδωσε στο χωριό του, τα Έξω Λακώνια) αλλά και στην Τίγρη των Χαϊνηδων. Στο "Πως να σωπάσω" των Ξαρχάκου/Κινδύνη (δυστυχώς δεν είναι τραβηγμένο απ' την αρχή), στο Χειμωνανθό των Καζαντζή/Φωτάκη αλλά και στο Παλιό Τραγούδι των Νικολούδη/Καβαδά. Όπως και στο Σκουλαρίκι του Θανάση Παπακωνσταντίνου. Διαφορετικά μεταξύ τους τραγούδια στα οποία ο Γιάννης Χαρούλης δίνει μοναδικές ερμηνείες.

Βοσκαρουδάκι αμούστακο


Πάντα θλιμμένη χαραυγή


Πως να σωπάσω

Χειμωνανθός


Παλιό τραγούδι


Τίγρη


Το σκουλαρίκι


Για το τέλος έβαλα κι ένα τραγουδάκι bonus


Δεν ξέρω πως μου ξέφυγε αυτό το καταπληκτικό τραγούδι. Το άκουσα πριν 2-3 μέρες και δεν μπορώ να σταματήσω να το ακούω. Δεύτερο λοιπόν τραγούδι bonus από τον Γιάννη Χαρούλη
Το όνειρο του πολεμιστή

Λιζέτα Καλημέρη

Η καλύτερη γυναικεία φωνή που υπάρχει στο ελληνικό τραγούδι τα τελευταία χρόνια. Μ' ένα πάθος που βγαίνει από τα εσώψυχά της και σε παρασέρνει σ' αυτό που θέλει και η ίδια να εκφράσει. Σας εύχομαι να την ακούσετε a capella να τραγουδάει παραδοσιακά τραγούδια ή τραγούδια του Λουδοβίκου και θα καταλάβετε τι εννοώ.
Πέρα από τις παραδοσιακές αξίες στο γυναικείο ελληνικό τραγούδι (Αλεξίου, Αρβανιτάκη κ.ά.) θεωρώ ότι η Λιζέτα χαρίζει την ψυχή της και τη φωνή της σ' αυτό που τόσα χρόνια υπηρετεί.
Τα δύο πρωτα τραγούδια που παραθέτω περιέχουν και Θανάση Παπακωνσταντίνου στη δημιουργία τους. Το πρώτο είναι εξ ολοκλήρου του Θανάση ενώ το δεύτερο είναι σε στίχους δικούς του και σε μουσική του Λάκη Χανιώτη. Ακολουθεί ο "Ερωτικός Χορός" σε στίχους της Λίλυς Βαρίνου και μουσική του Γιώργου Καζαντζή. Στη συνέχεια θ' ακούσετε το τραγούδι "Ο πιο μεγάλος μου καημός" του Γιώργου Μιχαήλ. Το επόμενο είναι παραδοσιακό (και καταπληκτικό). Για το τέλος άφησα τον Λουδοβίκο των Ανωγείων να πει τις ιστορίες του και ν' ακούσετε τη "Σαλώμη" του. Και βέβαια μην παραλείψετε ν' ακούσετε και τον "Ανθό της λίμνης" που έχει δοθεί στις 5 επιλογές που έκανε το Σοφάκι!

Οι τρεις ανθοί


Παραβάτες


Ερωτικός χορός


Ο πιο μεγάλος μου καημός


Μάνα και γιός


Σαλώμη

Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Δεν είναι δυνατόν να ξεκινήσω τα αφιερώματά μου με άλλον από τον Λαρισαίο τραγουδοποιό. Ό,τι πιο φρέσκο κι ελπιδοφόρο υπάρχει στο ελληνικό τραγούδι σήμερα. Θανάσης Παπακωνσταντίνου. Ακόμη δεν μπορώ να ξεχάσω ένα γεγονός του μακρινού 1999. Δέκα χρόνια πριν. Σ' ένα καφέ-μπαρ του Βόλου η παρέα μου ζητάει από τον dj να βάλει κάποιο τραγούδι του Θανάση. Αυτός να επιμένει ότι δεν υπάρχει τέτοιο όνομα στην ελληνική μουσική. "Μήπως εννοείτε Βασίλη Παπακωνσταντίνου;". "Όχι ρε φίλε. Δεν θέλουμε Βασίλη, Θανάση θέλουμε". "Δεν υπάρχει!". Αυτά ήταν τα τελευταία του λόγια. Και μετά από 10' βάζει τα "Έρημα κορμιά" του Θανάση τραγουδισμένα από τη Μελίνα Κανά. Τόσο καλά! Άγνωστος στους πολλούς, με φανατικό όμως κοινό που τον ακολουθεί σχεδόν σε όλη την Ελλάδα, όπου εμφανίζεται. Οι φίλοι του διατηρούν την ιστοσελίδα Κοιλάδα των τεμπών όπου μπορείτε να βρείτε ό,τι πληροφορίες θέλετε. Εγώ εδώ παραθέτω μερικά τραγούδια, έτσι όπως αποτυπώνονται στις συναυλίες του, γιατί μόνο εκεί μπορείτε να τον δείτε.

Κάτω απ' το μαξιλάρι


Παλιά πληγή


Α.Μάνθος


Στην Αμερική



και δυο τραγούδια του Θανάση, ερμηνευμένα από τον Σωκράτη Μάλαμα το πρώτο κι από τον Γιάννη Χαρούλη το δεύτερο:
Κοιλάδα των τεμπών


Στις χαραυγές ξεχνιέμαι

Αφιερώματα

Πολύ σύντομα θα ξεκινήσουν στο blog αφιερώματα σε ανθρώπους που έχουν προσφέρει σημαντικά στην Ελληνική μουσική. Στο παρελθόν, στο παρόν αλλά που πιστεύουμε ότι θα προσφέρουν και στο μέλλον. Μην περιμένετε να δείτε για Νίνους κι αρλεκίνους, για Τάμτες και ταμτάκους κλπ κλπ. Εδώ θα σας παρουσιάσουμε ανθρώπους που δίνουν το είναι τους σε αυτό που κάνουν και μας έχουν αφήσει τραγούδια που θα είναι διαχρονικά.
Θα ξεκινήσω με καλλιτέχνες που δεν είναι τόσο γνωστοί στο ευρύ κοινό και θα σας παρουσιάζω μερικά δείγματα της δουλειάς του και της παρουσίας τους, συνοδευόμενα με λίγα λόγια. Δεν πρόκειται να σας ζαλίσω με μπλα μπλα, καθώς ο σκοπός του blog είναι κυρίως οπτικο-ακουστικός.
Εν αναμονή λοιπόν....

Rock πινελιές

Μέσα στην όλη αυτή προσπάθεια υπήρξαν αρκετοί φίλοι που επέλεξαν rock ως κορυφαία ελληνικά τραγούδια (ή γενικά κάτι λίγο πιο indy σε σχέση με τα κλασσικά ελληνικά ακούσματα). Ήδη έχουμε φιλοξενήσει το τραγούδι "Γιορτή" του συγκροτήματος Τρύπες στις επιλογές του Παντελή και υπάρχουν κι άλλα που έδωσαν οι "ροκάδες" Νικήτες του Infobeto.

Ο nikitas επέλεξε στην πεντάδα του την "Ταξιδιάρα ψυχή" και πάλι από τις Τρύπες αλλά και ένα πιο ηλεκτρονικό κομμάτι των στέρεο νόβα, ένα πραγματικά καταπληκτικό τραγούδι.

Ταξιδιάρα ψυχή

ΤΡΥΠΕΣ

Νέα Ζωή 705

ΣΤΕΡΕΟΝΟΒΑ

Όμως κι ο άλλος Νικήτας του Forum επέλεξε πιο ροκ ακούσματα και μέσα στις επιλογές του ήταν ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, οι αδερφοί Κατσιμίχα αλλά και τα Υπόγεια Ρεύματα.

Του έρωτα

ΧΑΡΗΣ & ΠΑΝΟΣ ΚΑΤΣΙΜΙΧΑΣ

Μ' αρέσει να μη λέω πολλά

ΥΠΟΓΕΙΑ ΡΕΥΜΑΤΑ

Ο Μάνος (ΜΑΝ7) επέλεξε ένα rock καλλιτέχνη, ίσως τον πρώτο που έχει το δικαίωμα να φέρει αυτόν τον τίτλο στην Ελλάδα, αλλά σε ένα γλυκύτατο τραγούδι, σε στίχους και μουσική του Αντρέα Θωμόπουλου.

Να μ' αγαπάς

ΠΑΥΛΟΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ

Στα πλαίσια αυτά θα ήθελα κι εγώ να καταθέσω τη γνώμη μου σ΄αυτό το χώρο μουσικής. Νομίζω ότι οι Tρύπες δικαιούνται τον τίτλο του μεγαλύτερου ελληνικού rock συγκροτήματος. Μας έχουν δώσει καταπληκτικά τραγούδια. Ένα από αυτά είναι και το δικό μου αγαπημένο:

Το τρένο

ΤΡΥΠΕΣ

Πολύ σύντομα θ' ακολουθήσουν αφιερώματα σε μεγάλους Έλληνες καλλιτέχνες. Συγκροτήματα, συνθέτες, στιχουργοί, τραγουδιστές, τραγουδίστριες, όλοι θα παρελάσουν από το blog μας, προσπαθώντας τις περισσότερες φορές να βρίσκω live αποσπάσματα.