Η Λεονάρδου έχει μια από τις πιο χαρακτηριστικές φωνές του γυναικείου ελληνικού τραγουδιού. Με ελάχιστες ερμηνείες στο ενεργητικό της αλλά υπάρχουν κάποιες ερμηνείες που σ' αφήνουν μ' ανοιχτό το στόμα και τεντωμένα αυτιά. Ανατριχιαστική!!
Αρχίζω με το "Καίγομαι" από την ταινία Ρεμπέτικο....
Πριν λίγες ημέρες άκουσα ένα τραγούδι που σου κόβει την καρδιά όπως το μαχαίρι το βούτυρο. Είναι από το δίσκο του Δημήτρη Ζερβουδάκη "Στα χαμηλά και στα ψηλά" και το τραγουδάει η Αλεξία Χρυσομάλλη. Στο youtube υπάρχει μια έκδοση (η μοναδική τραγουδισμένη από την κοπελιά) unplugged. Με λίγη δυσκολία μπορεί να πιάσετε και τους στίχους, αλλά τους παραθέτω αμέσως μετά, για να μην σας δυσκολεύω....
Ό,τι και να γίνει
Ό,τι και να κάνω δεν είναι αρκετό ο χρόνος σημαδεύει αυτά που λαχταρώ μέσα μου φωλιάζουν χίλιες δυο σιωπές αχ τι θα προλάβω να σώσω από το χθες(2)
Βάλε μου πάλι τη φωτιά ρίξε με μεσ`τη ζάλη να μην σε βλέπω απέναντι και με σκυφτό κεφάλι Σήκω λιγάκι μια φορά, αγκάλιασέ με απόψε μαλακωσέ μου την καρδιά και τη ζωή μου κόψε(2)
Ό,τι και να γίνει δεν ήτανε γραφτό τον κόσμο σου να λάμψω στα δύο κι αν κοπώ, όσο και να χάνω τίποτα δεν κρατώ στα χείλη σου κρεμιέμαι γι` αυτά που αγαπώ(2)
Βάλε μου πάλι τη φωτιά ρίξε με μεσ`τη ζάλη να μην σε βλέπω απέναντι και με σκυφτό κεφάλι Σήκω λιγάκι μια φορά, αγκάλιασέ με απόψε μαλάκωσέ μου την καρδιά και τη ζωή μου κόψε(2)
