Επειδή ο τίτλος του blog είναι "Μουσική - Ταινίες" και με τις ταινίες δεν έχω ασχοληθεί καθόλου, σκέφτηκα με αφορμή την παρουσίαση της Σωτηρίας Λεονάρδου να ξεκινήσω την παρουσίαση κάποιων ταινιών, με πρώτη και καλύτερη το Ρεμπέτικο του Κώστα Φέρρη. Από την ταινία αυτή είναι το τραγούδι "Καίγομαι" που παρουσιάστηκε στο προηγούμενο άρθρο. Όμως, όλη η ταινία είναι ντυμένη με άψογη μουσική επένδυση από το Σταύρο Ξαρχάκο. Τραγούδια κορυφαία (αν κάποιος δεν τα έχει μπορεί να τα βρει στη Σαββατιάτικη Ελευθεροτυπία του Σαββάτου 27/3).
Προσωπικά θεωρώ την ταινία μια από τις κορυφαίες του σύγχρονου Ελληνικού κινηματογράφου. Δεν πρόκειται ν' αναφερθώ σε ταινίες που έχουν κυκλοφορήσει πριν από το 1980. Αυτές τις βλέπουμε συνεχώς στην τηλεόραση και η αξία πολλών εξ αυτών είναι πανελληνίως αναγνωρισμένη. Εγώ θα ήθελα να σταθώ σε ταινίες που δεν τις ξέρει πολύς κόσμος. Ευκαιρία λοιπόν να δείτε το Ρεμπέτικο.
Υ.Γ. Και το soundtrack της ταινίας θεωρώ ότι είναι από τις κορυφαίες κυκλοφορίες στην Ελλάδα.
Η Λεονάρδου έχει μια από τις πιο χαρακτηριστικές φωνές του γυναικείου ελληνικού τραγουδιού. Με ελάχιστες ερμηνείες στο ενεργητικό της αλλά υπάρχουν κάποιες ερμηνείες που σ' αφήνουν μ' ανοιχτό το στόμα και τεντωμένα αυτιά. Ανατριχιαστική!!
Αρχίζω με το "Καίγομαι" από την ταινία Ρεμπέτικο....
Πριν λίγες ημέρες άκουσα ένα τραγούδι που σου κόβει την καρδιά όπως το μαχαίρι το βούτυρο. Είναι από το δίσκο του Δημήτρη Ζερβουδάκη "Στα χαμηλά και στα ψηλά" και το τραγουδάει η Αλεξία Χρυσομάλλη. Στο youtube υπάρχει μια έκδοση (η μοναδική τραγουδισμένη από την κοπελιά) unplugged. Με λίγη δυσκολία μπορεί να πιάσετε και τους στίχους, αλλά τους παραθέτω αμέσως μετά, για να μην σας δυσκολεύω....
Ό,τι και να γίνει
Ό,τι και να κάνω δεν είναι αρκετό ο χρόνος σημαδεύει αυτά που λαχταρώ μέσα μου φωλιάζουν χίλιες δυο σιωπές αχ τι θα προλάβω να σώσω από το χθες(2)
Βάλε μου πάλι τη φωτιά ρίξε με μεσ`τη ζάλη να μην σε βλέπω απέναντι και με σκυφτό κεφάλι Σήκω λιγάκι μια φορά, αγκάλιασέ με απόψε μαλακωσέ μου την καρδιά και τη ζωή μου κόψε(2)
Ό,τι και να γίνει δεν ήτανε γραφτό τον κόσμο σου να λάμψω στα δύο κι αν κοπώ, όσο και να χάνω τίποτα δεν κρατώ στα χείλη σου κρεμιέμαι γι` αυτά που αγαπώ(2)
Βάλε μου πάλι τη φωτιά ρίξε με μεσ`τη ζάλη να μην σε βλέπω απέναντι και με σκυφτό κεφάλι Σήκω λιγάκι μια φορά, αγκάλιασέ με απόψε μαλάκωσέ μου την καρδιά και τη ζωή μου κόψε(2)
Κλείνω τα αφιερώματα για φέτος, όχι με κάποιο τραγουδοποιό, όχι με κάποιο συνθέτη ή στιχουργό, όχι με κάποιο τραγουδιστή αλλά με ένα τραγούδι ή μάλλον με το έπος της Κρήτης. Τον Ερωτόκριτο. Δεν πρέπει να υπάρχει Κρητικός που να μην έχει τραγουδήσει στίχους του εκπληκτικού αυτού έργου του Κορνάρου. Μπορείτε να απολαύσετε να το τραγουδούν παλιοί (Ξυλούρης, Σκουλάς), νέοι (Νταγάκη, Αφοι Σπυριδάκη), νεότεροι και παλιότεροι, μαζί ή μόνοι (Καλημέρη, Πασχαλίδης, Τσανακλίδου κλπ). Απλά απολαύστε τους! ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!! Γεωργία Νταγάκη
Ο συνθέτης και στιχουργός Νίκος Ζούδιαρης έκανε την εμφάνισή του μαζί με τον Αλκίνοο Ιωαννίδη στον πρώτο δίσκο τους, Στην Αγορά του Κόσμου. Συνέχισαν μαζί και στη δεύτερη δισκογραφική τους παρουσία, Όπως μυστικά και ήσυχα...Σ' αυτούς τους 2 δίσκους ακούσαμε καταπληκτικά τραγούδια: Ζήνωνος, Δεν μπορώ, Βόσπορος, Στην Αγορά του Αλ Χαλίλι, Ο Ήλιος τ' Αλωνάρη...Τι να θυμηθώ! Τ' αφήνω όμως αυτά, θα τα δούμε κάποια στιγμή στην αναφορά που θα γίνει στον Αλκίνοο. Εδώ θ' ασχοληθώ με την πορεία του Ζούδιαρη από εκεί και μετά. Και ξεκινάω με μια φράση που έγραψα και πιο πάνω.... Τι να θυμηθώ - Απόστολος Ρίζος
Ο Ζούδιαρης είναι μεγάλο κεφάλαιο στην ελληνική μουσική. Μπορεί να μην είναι στα ΜΜΕ όλη την ώρα για να μοστράρει όσα κάνει αλλά underground αυτό που κάνει μετράει σ' όσους ακολουθούμε Υπόγειες Διαδρομές. Κάποτε, σε μια συνέντευξή του (στο Δίφωνο νομίζω), δήλωσε: "Όλοι σ' αυτό τον κόσμο αγωνιζόμαστε για κάτι. Άλλος αγωνίζεται για να βγάλει λεφτά, άλλος αγωνίζεται για τη δόξα. Εγώ αγωνίζομαι για να τα βρω με τον εαυτό μου!"
Άκουσα πρόσφατα ένα τραγούδι από το Νικόλα Παπάζογλου. Όσο κι αν έψαξα να το βρω στο Διαδίκτυο δεν τα κατάφερα. "Κατασκεύασα" λοιπόν εγώ ένα βιντεάκι και το ανέβασα στο youtube γιατί νομίζω ότι αξίζει να υπάρχει ένα τέτοιο τραγούδι.
Στο Νικόλα Παπάζογλου θ' αναφερθούμε και μελλοντικά. Είναι η ψυχή της μουσικής στη συμπρωτεύουσα, εδώ και πολλά χρόνια. Είναι ο άνθρωπος που, με την "Εκδίκηση της γυφτιάς", απενεχοποίησε το λαϊκό τραγούδι κι απελευθέρωσε τόσους και τόσους τραγουδοποιούς να καταπιαστούν με την ελληνική μουσική και τον ελληνικό στίχο, προσφέροντάς μας εκατοντάδες υπέροχα ακούσματα.
Από τον Πουνέντη
Βάζω άλλο ένα τραγούδι του Νικόλα, που προσωπικά το θεωρώ ένα από τα καλύτερα 10 ελληνικά τραγούδια που έχουν κυκλοφορήσει.
Κανείς εδώ δεν τραγουδά
Υ.Γ. Στο youtube κυκλοφορεί ένα τραγούδι που είπε ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου στη συναυλία του στο Δοχό. Δυστυχώς, εγώ δεν το ξανάκουσα σε καμιά συναυλία του. Πολλοί φίλοι παιδευτήκαμε για να "αποκρυπτογραφήσουμε" τους στίχους αυτού του (πολύ) δύσκολου κομματιού. Νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να επισκεφτείτε το αντίστοιχο link, να ακούσετε το τραγούδι και να διαβάσετε τους στίχους: http://www.youtube.com/watch?v=aRAX0gxw-gI
